مارلون براندو (به انگلیسی: Marlon Brando) (تولد: ۳ آوریل، ۱۹۲۴ - درگذشت: ۱ ژوئیه، ۲۰۰۴) بازیگر آمریکایی برندهٔ جایزه اسکار و ستایش شده‌ترین بازیگر تاریخ سینمای جهان است.
مارلون براندو ساعتی پس از نیمه شب سوم آوریل ۱۹۲۴ در اوماها در ایالت نبراسکا به دنیا آمد. او یکی از تاثیرگزارترین بازیگران تاریخ سینما است. بسیاری بهترین نقش او را پدر خوانده می‌دانند. این بازیگر آمریکایی در بین بسیاری از علاقه‌مندان به سینما و منتقدان به عنوان «بهترین بازیگر تاریخ سینما» شناخته می‌شود.آنچنان که خودش بیان کرده هرگز فکر نمی کرده در جهان سینما به چنین شهرتی برسد و می گوید همه چیز اتفاقی شد.
او در دوران نوجوانی به اجبار پدر وارد آکادمی نظامی شد ، ولی آن را نیمه تمام گذاشت و بعد ها به آکادمی بازیگری استلا آدلر (زنی که تا کنون یکی از بزرگترین استادان بازیگری مخصوصا در رشته تاتر شناخته می شود) رفت، و سپس به تاتر برادوی راه یافت. در واقع بیشتر بازیگران بزرگ هالبوود مدتی را در تاتر برادوی خاک خورده‌اند.
با نمایش اتوبوسی به نام هوس که بعد ها در فیلم آن را نیز نقش آفرینی کرد نامش سر زبانهاافتاد. همچنین بنا به گفته خودش نقد هایی که بعد از تاتر اتوبوسی به نام هوس در روزنامه ها نوشته شد یکی از دلایلی هست که او در تمام عمر خود رابطه ی خوبی با روزنامه ها و مجلات نداشت، روزنامه ها در مورد این نمایش که مارلون در آن نقش یک مرد نظامی بی احساس و وحشی خوی را بازی میکرد نوشته بودند که مارلون براندو در حقیقت شخصیت خود را در این نمایش به صحنه برده است.
اون بعد از سه سال پیایی بازی در نمایش اتوبوسی به نام هوس بالاخره قراردادهایی با کمپانی های سازنده فیلم نوشت و در اولین فیلم سینمایی اش به نام مردان که در آن نقش یک سرباز جانباز را بازی میکرد ظاهر شد. او خیلی زودتر از هر کسی در جهان سینما راه خود را به سوی ترقی و شهرت باز کرد و طی سالها نقش آفرینی در مقابل دوربین همیشه به سلطان صحنه ها مشهور بود.
آثار به یادماندنی
از فیلم‌های مشهوری که وی در آن‌ها ایفای نقش کرده‌است می‌توان به آثار زیر اشاره کرد
اتوبوسی به نام هوس در نقش «استنلی کووالسکی» به کارگردانی الیا کازان
در باراندازدر نقش «تری مالوی» به کارگردانی الیا کازان
پدرخوانده در نقش ویتو کورلئونه به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا
دزیره در نقش ناپلئون بوناپارت به کارگردانی هنری کاستر
وحشی در نقش جانی استرابلر به کارگردانی لازلو بندیک
اینک آخرالزمان در نقش سرهنگی رویگردان از ارتش که در کامبوج ارتش بومی خود را تشکیل داده به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا
جوایز
بهترین بازیگر مرد در جشنواره بین‌المللی فیلم کن، زنده باد زاپاتا!، ۱۹۵۲
بهترین بازیگر خارجی از آکادمی فیلم انگلستان، بفتا، زنده باد زاپاتا!، ۱۹۵۳
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد، در بارانداز، ۱۹۵۴
بهترین بازیگر خارجی از آکادمی فیلم انگلستان، بفتا، جولیوس سزار، ۱۹۵۴
بهترین بازیگر خارجی از آکادمی فیلم انگلستان، بفتا، در بارانداز، ۱۹۵۵
جایزه گلدن گلاب بهترین بازیگر مرد فیلم درام در بارانداز، ۱۹۵۴
جایزه گلدن گلاب بهترین بازیگر مرد فیلم درام پدرخوانده، ۱۹۷۲
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (جایزه را نپذیرفت)، پدرخوانده، ۱۹۷۲
جایزه امی، ریشه‌ها: نسل‌های بعدی، ۱۹۷۹