مطالب جذاب و خواندنی , مطالب جالب و دیدنی , نقاشی و طرح های هنری زیبا

رفتارهايي که پدرمادرها بايد به کودکانشان بياموزند

 رفتارهاي بي‌ادبانه فرزندتان هميشه عمدي نيست. گاهي اوقات بچه‌ها تشخيص نمي‌دهند که پريدن وسط حرف ديگران، دست کردن در بيني‌شان يا بلند درمورد عيب ديگران در خيابان حرف زدن کار بي‌ادبانه‌اي است. و پدرها و مادرها هم با اين زندگي پرمشغله امروز هميشه فرصت نمي‌کنند که زمان کافي براي آموزش اين مسائل بگذارند.

 وقتي چيزي از کسي مي‌خواهيد، بگوييد، "لطفاً".

 وقتي چيزي از کسي مي‌گيريد، بگوييد، "متشکرم".

هيچوقت بين صحبت بزرگترها نپريد مگر اينکه کارتان خيلي مهم باشد. مطمئن باشيد وقتي حرفشان تمام شد متوجه شما شده و جوابتان را مي‌دهند.

 اگر نياز است که فوراً توجه کسي را به خودتان جلب کنيد، از عبارت "عذر مي‌خواهم" استفاده کرده و پشت سر آن بقيه حرفتان را بزنيد.

 اگر براي انجام کاري ترديد داريد، اول اجازه بگيريد. اينکار باعث مي‌شود بعداً پشيمان نشويد.

براي ديگران هيچ فرقي نمي‌کند شما از چه چيزهايي خوشتان نمي‌آيد. نظرات منفي‌تان را براي خودتان نگه داريد يا فقط با دوستانتان مطرح کنيد.

 هيچوقت در مورد خصوصيات ظاهري ديگران نظر ندهيد مگر براي تحسين کردن آنها.

 وقتي کسي از شما حالتان را مي‌پرسد، پاسخ داده و شما هم حالشان را بپرسيد.

وقتي در خانه دوستتان هستيد، يادتان باشد موقع رفتن حتماً از پدر و مادرش تشکر کنيد.

 وقتي مي‌خواهيد وارد اتاقي شويد که در آن بسته است، ابتدا در زده و قبل از اينکه در را باز کرده و وارد اتاق شويد، منتظر بمانيد که کسي اجازه دهد.

وقتي به جايي تلفن مي‌کنيد، حتماً ابتدا خودتان را معرفي کرده و بعد بخواهيد که با فرد مورد نظرتان حرف بزنيد.

 وقتي کسي هديه‌اي به شما مي‌دهد، حتماً از او قدرداني و تشکر کنيد. حتي مي‌توانيد اين کار را با يک ايميل تشکر انجام دهيد.

 هيچوقت جلو بزرگترها از کلمات زشت استفاده نکنيد. بزرگترها همه اين کلمات را بلدند و اصلاً برايشان جذابيتي ندارد.

 هيچوقت به کسي فحش ندهيد.

به هيچ دليلي کسي را مسخره نکنيد. اينکار به ديگران نشان مي‌دهد که آدم ضعيفي هستيد.

 حتي اگر بازي يا جمعي به نظرتان خسته‌کننده آمد، آرام بنشينيد و تظاهر کنيد که برايتان جالب است.

 اگر موقع راه رفتن با کسي برخورد کرديد، بلافاصله عذرخواهي کنيد.

موقع عطسه يا سرفه کردن جلو دهانتان را بگيريد و هيچوقت در مکان‌هاي عمومي بيني‌تان را تميز نکنيد.

وقتي مي‌خواهيد از دري رد بشويد، نگاه کنيد شايد لازم باشد در را براي کسي نگه داريد.

 اگر ديديد والدين، معلم يا همسايه‌تان مشغول انجام کاري هستند، از آنها سوال کنيد که مي‌توانيد کمکشان کنيد يا نه. اگر پاسخشان مثبت بود آن کار را انجام دهيد چون ممکن است کاري جديد ياد بگيريد.

 اگر بزرگتري از شما مي‌خواهد کاري انجام دهيد، بدون غر زدن و با لبخند آن کار را انجام دهيد.

 وقتي کسي به شما کمک مي‌کند، از او تشکر کنيد. اينکار باعث مي‌شود آن فرد دوست داشته باشد باز هم به شما کمک کند.

 از وسايل غذاخوري درست استفاده کنيد. اگر اينکار را خوب بلد نيستيد، از والدينتان بخواهيد به شما ياد بدهند يا به آنها نگاه کرده و ياد بگيريد.

 موقع غذا خوردن روي پايتان دستمال بيندازيد و در صورت لزوم از آن براي پاک کردن دور دهانتان استفاده کنيد.

 براي برداشتن چيزي از روي ميز غذا خم نشويد، از ديگران بخواهيد آن را به شما بدهند.

آموزش به بچه ها در مورد مواجه شدن با غريبه ها

جمله "با غريبه ها حرف نزن" نسل ها است که براي بسياري از والدين تبديل به شعار شده است. ولي بر خلاف اين تدبير قديمي، گاهي ايده خوبي است که بچه ها با غريبه ها حرف بزنند. اگر بچه گم بشود يا به کمک نياز داشته باشد، ديگر به چه کسي رو بيندازد؟ بنابراين بجاي شعارهاي توخالي، بهتر است به بچه ياد بدهيد که چه وقت با غريبه ها حرف بزند و چه وقت حرف نزند؟

به فرزندتان بگوييد که اگر غريبه اي به او نزديک شد و چيزي مانند اسباب بازي يا خوراکي تعارف کرد يا خواست او را سوار ماشينش کند يا براي کاري از او کمک خواست، فرزندتان بايد فوراً آنجا را ترک کند و يا فرياد بزند. او بايد در مورد اين قضيه به شما يا بزرگتر قابل اعتماد ديگري (مانند معلم يا مراقبش) بگويد. همين قضيه جايي که کسي غريبه، آشنا يا دوست از فرزندتان مي خواهد تا رازي را نگه دارد، سعي کند به قسمت هاي خصوصي بدن بچه دست بزند يا از بچه بخواهد به بدن او دست بزند هم صادق است.

بيشتر بچه ها از غريبه هايي که ظاهر بدجنسي دارند يا به نحوي ترسناک هستند احساس نگراني مي کنند. ولي واقعيت اين است که اکثر کودک آزارها و بچه دزدها ظاهر معمولي دارند و خيلي از آنها کاملاً دوستانه و خونگرم و صميمي به نظر مي رسند. پس بجاي آنکه بچه از روي ظاهر فرد در مورد او قضاوت کند، بايد ياد بگيرد که از روي کارهايش در مورد او قضاوت کند.

وقتي با بچه ها بيرون مي رويد، اشکالي ندارد که اجازه دهيد با افراد جديدي آشنا شوند، سلام کنند و حرف بزنند. زيرا شما کنارشان هستيد و بر آنها نظارت مي کنيد و از آنها محافظت مي کنيد. ولي اگر فرزندتان تنها بود و غريبه اي به او نزديک شد، قضيه فرق مي کند.

شايد اين نکته هم مهم باشد که بچه ها را تشويق کنيم از روي حس ششم و غريزه خود به فرد اعتماد کنند. به آنها ياد بدهيم که اگر کسي باعث مي شود که آنها احساس ناراحتي کنند يا احساس مي کنند يک جاي کار ايراد دارد، حتي اگر نتوانستند توضيحي براي آن بيابند، بايد فوراً از آن محل و آن فرد دور شوند.

اگر فرزندتان تنها بود و براي کمک مجبور بود از غريبه ها کمک بخواهد چه؟ اول بايد سعي کند افراد يونيفرم پوش مانند افسر پليس يا نگهباني را پيدا کند. اگر چنين افرادي را پيدا نکرد بايد سعي کند از پدربزرگ يا مادربزرگ ها يا خانم هايي که بچه دارند کمک بگيرد. در عين حال بايد حواسش به اين افراد باشد و اگر به نظرش اين افراد قابل اعتماد نبودند، بايد از فرد ديگري کمک بخواهد.

با آنکه هميشه نمي توانيم از بچه هايمان در مقابل غريبه ها محافظت کنيم، ولي مي توانيم به آنها ياد بدهيم که رفتارهاي درست کدامند و اگر کسي از حد و مرز خودش رد شد، او بايد چکار کند. اگر بچه ها اين چيزها را در ذهن داشته باشند، وقتي بيرون هستند، جايشان امن خواهد بود و نگراني والدين کاهش مي يابد.