این غار در راه دلیجان به نراق و در منطقهای به نام چالنخجیر و در دامنه کوه تخت واقع شده است. این غار در سال 1368 به صورت اتفاقی و بر اثر انفجار برای جستجوی آب توسط سازمان آب دلیجان کشف شد. قدمت غار حدود 70 میلیون سال و جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب میشود. غار چالنخجیر از جمله غارهای طبقاتی و از سه طبقه تشکیل شده است. علت شکلگیری غار، حرکت گسل معکوسی بوده که در منطقه کارستی واران وجود داشته واز نظر زمینشناسی دوره تشکیل آن با الیگوسن پایانی میرسد. حدود 95 درصد از دیوارههای غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تاکنون 1300 متر از غار برای بازدید عموم کفسازی، ایمنسازی و نورپردازی شده است. گفته شده است که در انتهای غار دریاچهای هست که امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به طور کلی شناسایی نشده است.